“Ey gözlerine karanlık ve umutsuzluk perdesi çekilmiş Türkiyem. Bizi ötekileştirmeye çalışanlara inat Gavur İzmir’den sesleniyoruz. Düşünmeyen, sorgulamayan, araştırmayan tek tip insanlara dönüştürülmek isteniyoruz. İstedikleri gibi bir nesil yetiştirmeye uğraşıyorlar, istemedikleri gibi olanları sindiriyorlar. Gün geçmiyor ki öğrenciler yeni bir disiplin dosyası haline dönüşmesin. 128 yıllık tarihimizin sesine kulak verin. Hak etmeyen insanların hak etmedikleri koltuklarında, bu okulu hak ederek gelen bizleri köreltmeye çalışan seslerine kulak verin. O sesleri kısmaya çalışan bizlere kulak verin. Kulak verin, el verin, hayat verin bu mücadelemize. Ülkemizin dört bir yanında direnen onurlu liselerimize selam İzmir’den….”
*
Bu da İzmirli liselilerin sesidir…
Eminim bunu yazarken ağladılar…
Türkiye’nin dört bir yanında liseliler “Bizleri ötekileştiriyorlar” diye seslerini duyurmak istiyorlar sadece…
Dertleri ihale almak falan değil…
Ya da evdeki yatak çarşafını kapıp, parlak takımın üzerine dolayarak, iktidar toplantısında “Öl de ölelim” diye diye, avanta kadro istemiyorlar…
Cebinde babasının tertemiz alın teri ile üç kuruş harçlığı oldu mu, dünyaları versen istemez…
İstediği; umuttur…
*
Biz onlara sahip çıkacağımıza…
Onlar bize sahip çıkıyorlar…
Ülkeleri onları koruyacağına, onlar bu yaşlarda ülkelerini ve kimliklerini “ötekileştirilmekten” korumaya çalışıyorlar…
*
Sakın küçümsemeyin…
Senin kıçının kılı ağarmış; hukukçularından, milletvekillerinden, oda-borsa başkanlarından, sendikacılarından, işadamlarından, gazetecilerinden, aydınlarından, profesörlerinden, askerlerinden… Açıkçası bir istilaya teslim olmuş yetişkinlerinden daha onurlu ve yürekli davranmalarına ancak saygı duyulur…
*
Liselilere kulak ver…
Duy onları sadece…
“Ey gözlerine karanlık ve umutsuzluk perdesi çekilmiş Türkiyem…” diyorlar…
Duy…
